Vanochtend om kwart voor zes stonden we bij het kantoor van het bedrijf, het is wel de vakantie van het vroege opstaan. Het is om die tijd nog wel behoorlijk koud, de winter is hier net voorbij en dat merk je dan ‘s ochtends vroeg nog wel.
Twee truien en een regenjas aan, we waren er klaar voor. We gingen met 8 mensen in een trekker met aanhanger naar het strand waar de boot op ons lag te wachten, er stonden nog steeds enorme golven. De boot wordt vanaf het strand het water ingeduwd en geeft dan een partij gas, met twee motoren van elk 200 pk, om door de branding heen te komen. Er staan hier golven van een metertje of vier dus dat is een hele klus.
We werden geïnstrueerd dat we allemaal moesten gaan zitten, handen beneden vast en bij elke golf moet je je schrap zetten. Met een donderend geraas ging het door de branding heen. Het was een verschrikkelijk stuiterende tocht. Je vloog bij iedere golf een behoorlijk eind van je stoeltje omhoog en voelde dan een behoorlijke dreun in je rug bij het neerkomen. Een van de dames die ook aan boord was begon te roepen, stop, stop, stop, maar dat ging niet meer. Eenmaal door de branding ging het wat makkelijker, maar er stonden nog meters hoge golven en het deinde behoorlijk. Gelukkig heb ik behoorlijke zeebenen en Maarten kon het met een pilletje ook goed volhouden.
We zagen al snel drie bultrug walvissen, 2 grote en een kalf. Het was alleen moeilijk te zien door de hoge golven. Ik ben nog even naar boven geklommen in het kraaiennest en daar had je een beter uitzicht. We hebben een tijdlang staan te genieten. Ook kwamen er nog een aantal dolfijnen langs zwemmen en zagen we een zeeschildpad. Vanwege het opspattende water hebben we geen foto’s kunnen maken met Maarten zijn camera. Zout water en een fototoestel zijn geen goede vrienden. ik heb met mijn kleine cameraatje nog wat geprobeerd, maar dat was ook geen succes, alleen maar een heel wazig fotootje. Terug met de golven mee was het een stuk rustiger om door de branding te gaan.
Vervolgens zijn we weer naar het iSimangaliso wetland park gereden waar we gisteren zo’n prachtige rit gemaakt hebben. Nu kan je natuurlijk niet elke dag zoveel geluk hebben, maar ons geluk was nog niet helemaal op. In het begin was het rustig, zeg maar gewoon een beetje saai, de omgeving is mooi, maar geen beestje te zien. Opeens een groep zebra’s en ja hoor daar waren ze weer de groep giraffen. Niet zo dichtbij als gisteren maar dichtbij genoeg.
In dit park zitten ook olifanten, maar die hadden we nog niet gezien, toen wij voor de laatste keer het rondje gingen rijden stonden er twee van die joekels op het pad. We konden er niet langs, dus het was wachten tot de heren zin hadden om aan de kant te gaan. Nu hebben olifanten niet zo’n haast dus het duurde wel even.
Wanneer je olifanten ziet, dan zie je ook olifanten shit en in olifanten shit zitten allemaal mestkevers.
Morgen vertrekken wij naar het Hhuluwe-iMfolozi Park, ons voorlaatste park. We slapen daar in Mpila kamp en daar is dus geen internet. We blijven hier drie nachtjes tot 8 oktober. De eerstvolgende blog zal dan ook pas op woensdagavond 8 oktober online worden gezet.
