Toen wij deze excursie boekten was ik wat sceptisch, wat moet ik hiermee en had dit bijna overgeslagen.
Om 8:30 uur stond niet Theo voor onze neus maar Mpumi, Theo,(die eigenlijk Xolani heet) was helaas verhinderd.
Mpumi bleek de verloofde van Theo te zijn die ons bij deze tour zou begeleiden. Een heel leuke vlotte meid, die erg goed Engels sprak. We moesten een uur rijden om bij het dorp te komen.
Onderweg vertelde Mpumi allerlei verhalen over de tradities van de Zulu’s.
Wanneer zij en Theo gaan trouwen dan moet hij haar familie 11 koeien geven. Een koe kost hier ongeveer tussen de 7.000 en 10.000 rand. Als je nagaat dat het salaris van een gids, dan moet het nog een hoog gekwalificeerde gids zijn, zo rond de 3000 a 4000 rand per maand ligt, dan begrijp je wel hoe duur dit is. Trouwen kost hier dus heel veel geld.
Je kan ook nog onderhandelen over de bruidsschat. De familie wilde maar drie koeien, maar dan moest hij de rest compenseren in cadeaus voor zijn schoonfamilie. Daarnaast moet hij ook alle andere familieleden zoals zwagers, schoonzusters, tantes en ooms cadeaus geven. De vader van Mpumi heeft twee vrouwen en dan begrijp je dat deze lijst behoorlijk lang is.
De moeder van Mpumi vroeg namelijk om een watertank om het water op te slaan, sommigen vroegen om meubels etc. Daar tegenover staat dan wel weer dat de familie van de bruid ook weer cadeaus aan de familie van de bruidegom moet geven.
Het is met recht een soort van koehandel.
Ook is zij verplicht om het geloof van de familie van haar man aan te nemen en te gaan wonen in het dorpje van Theo en ze zijn daar dan ook een huis aan het bouwen. Theo werkt als gids in St. Lucia en Mpumi studeert engineering, maar denkt erover om na haar studie ook het toerisme in te gaan. Ze blijven dan in St. Lucia wonen en gaan dan in de weekends naar hun huis in Nkundusi Village.
De meeste Zulu meisjes worden hier nog uitgehuwelijkt als ze een jaar of 14, 15 zijn. Meestal aan wat oudere mannen. De Zulu cultuur is nog heel traditioneel hier, ondanks de moderne tijd die hier ook zijn intrede heeft gedaan.
Onze eerste stop was een lokale markt waar allerlei soorten fruit en groenten verkocht werden. We zagen hier manden met kleine ananasjes, die voor nog geen twee rand per stuk verkocht werden, dat is ongeveer
€ 0,14 per stuk. Deze ananasjes zijn heerlijk zoet en ze worden voor je schoon gemaakt. Je eet ze dan als een soort van lolly. Op deze markt hebben ze ook een souvenir gedeelte. Hier hebben we een leuke giraffe gekocht voor thuis.
Vervolgens weer op pad gegaan naar onze volgende stop, een peuterschooltje. Toen wij aankwamen stonden er wel 80 kinderen zingend op ons te wachten. Het was een hele rij peutertjes van tussen de 3 en 4 jaar. Deze school is geen school die gesubsidieerd wordt door de overheid, ze is dus afhankelijk van de lokale bevolking en eventuele giften die binnen komen. We hebben in St. Lucia samen met Mpumi lolly's voor de kinderen gekocht en wat ballonnen. Hier waren ze stik gelukkig mee. Ze worden niet verwend met snoepgoed. De klasjes zijn klein en overvol. Er is geen speelgoed en geen lesmateriaal. De leerkrachten proberen ze wat Engels te leren voor als ze naar de lagere school gaan, want hier wordt voornamelijk nog Zulu gesproken. Je zag hier dus een paar kinderen die samen met één legoblokje aan het spelen waren, meer was er niet.
Als ik geweten had dat ze zonder allerlei spulletjes/speelgoed zaten dan had ik wat kleurboeken en kleurpotloden vanuit Nederland meegenomen en wat knuffeltjes en speelgoed. We hadden toch nog genoeg bagageruimte over in onze koffers. We hebben nu maar een donatie gegeven.
De kinderen op deze school zijn voornamelijk kinderen waarvan de ongehuwde moeders op de middelbare school zitten. Ze worden hier opgevangen en krijgen wat onderwijs en een warme lunch aangeboden.
De lagere school en middelbare school worden wel gesubsidieerd door de overheid en iedereen mag daar naar toe het kost dus niets. Het probleem is nog altijd dat niet iedereen gaat.
Hierna zijn we nog naar het huis van een vrouw geweest die, nadat ze weduwe is geworden, voor zeven weeskinderen is gaan zorgen. Zij verdient de kost door het vlechten van matjes.
Vervolgens zijn we gestopt in een dorpje waar een sangoma woont. Een sangoma is een spirituele genezer die patiënten behandelt met kruiden en traditionele medicijnen. Doordat een sangoma kan communiceren met haar overleden voorouders, wordt zij gezien als bemiddelaar tussen de wereld van de levenden en die van de geesten. Zowel mannen als vrouwen kunnen sangoma worden. Maar je mag pas sangoma worden wanneer je een teken hebt gekregen van je overleden voorouders. Je hebt dus zelf niet altijd de keuze. Er wordt wel van je verwacht dat je, wanneer je een teken krijgt, ook echt een sangoma wordt. Voordat je jezelf een sangoma mag noemen, moet je eerst een opleiding volgen en tijdens je opleiding sta je onder toezicht van een ervaren sangoma.
Maarten werd beschermd zei ze, door zijn opa van vaderskant. Om hem te eren moest hij een witte doek nemen met wat muntjes erin en dat op zijn graf leggen, dan zou het heel erg goed met hem gaan.
Wanneer je de hut binnen gaat dan moeten de schoenen uit, Mpumi en ik moesten naast haar zitten en Maarten tegenover haar. Je mag niet dank je wel of gedag zeggen. Zulu’s gaan vaak als ze ziek worden naar de sangoma omdat ze geloven dat ze geneeskrachtige en voorspellende gaven heeft, daarnaast gaan ze tegenwoordig vaak ook nog naar een gewoon ziekenhuis.
Vervolgens zijn wij dan naar Nkundusi Village gereden waar we een lunch geserveerd kregen door de moeder van Theo. Het was heel smakelijk, er was kip, zoete aardappels, rijst, pompoen, salade en een soort van bonenprutje. Wij hebben op de markt nog twee trossen bananen (20 rand) voor de moeder van Theo meegenomen, dit had zij nog nooit meegemaakt en was er heel blij mee.Tenslotte neem je in Nederland ook een bloemetje mee voor de gastvrouw, hier dus bananen.
Als je dit alles ziet dan besef je pas, hoe goed we het in Nederland hebben.
Het was een heel indrukwekkende dag en waren pas rond half drie weer terug in de B&B. Het begint hier weer wat te onweren en het waait heel hard, maar op dit moment schijnt de zon. Er wordt vannacht weer noodweer voorspeld. Een zegen voor de mensen hier, zolang het ‘s nachts valt geen probleem.
St. Lucia - dag 13 / Walvistocht
Vandaag zouden wij op zee naar walvissen gaan kijken. Gisteravond laat kwam de eigenaar van onze B&B vertellen dat Safaris op Maat gebeld had, dat de walvistocht niet doorging i.v.m. het weer. Het was de hele nacht onweersachtig geweest.
De volgende morgen bij het wakker worden, we gaan hier nog steeds met de kippen op stok en zijn heel vroeg wakker, was het stralend weer. De zon scheen en wij dachten laten we toch maar naar het bedrijf rijden wat de walvistochten organiseert, want misschien gaat het wel door. Met ons stonden er nog meer mensen te wachten, die niet gehoord hadden dat het geannuleerd was.
Na hier een half uur gewacht te hebben is iedereen zijn eigen weg gegaan. Later bleek dat er golven waren van meer dan 4 meter hoog en dat het dan niet verantwoord is om met de boot de zee op te gaan en het waaide behoorlijk hard.
Wij zijn terug gereden naar onze B&B om nog wat spullen te pakken, want we gaan vandaag naar het iSmangaliso Wetland Park. Dit park ligt vlakbij St. Lucia en is een groot en langgerekt park met een oppervlakte zo groot als de provincie Overijssel.
We kwamen al om zeven uur aan in dit park en het was nog heerlijk rustig. Door de heel harde wind die hier nu staat, windkracht 8 met uitschieters naar 9 hoorden we later in onze B&B, laten veel dieren zich niet zien. We zijn op bepaalde plaatsen gestopt, maar door de wind werd je zowat omver geblazen. We hebben hier tot een uur of half twee rondgereden en zijn toen op ons gemak terug gegaan. Heerlijk in de tuin bij het zwembad in het zonnetje gezeten. Het voordeel van vroeg uit je bed komen is toch wel dat je een heel lange dag hebt.
Vanavond bij de Ocean Basket heerlijk gegeten. Wij blijven ons verbazen over de prijzen hier. We begonnen met 6 oesters, daarna een heerlijk hoofdgerecht van vis, inktvis, salade, frietjes, rijst, inclusief dessert en een fles wijn, dan ben je nog geen € 15 p.p. kwijt incl. 10% fooi. Daar kan je nog eens van uit eten.
