St. Lucia - dag 11 / Coastal Walking Safari

Vannacht weer heel veel onweer en regen gehad, de mensen hier doen regelmatig regendansjes, zo blij zijn ze met die regen. Wij vinden het helaas wat minder.
Om 10:00 uur werden we opgehaald door een gids van Safari’s op Maat, Nicolas, hij is een Zuid-Afrikaan die Afrikaans/Nederlands spreekt maar wel zo, dat het door ons goed te verstaan is. We werden in de stromende regen opgehaald en toen we het iSmangoliso Wetland Park inreden begon het nog harder te regenen en te onweren. Alle beesten in dit park hebben dan ook een droger plekje opgezocht, er was onderweg niet veel te zien.

Eenmaal bij Missions Rocks aangekomen begon het gelukkig wat minder te regenen, regenjassen aan, poncho’s mee en zelfs een grote paraplu. Dat was dus maar goed ook, we stonden ongeveer 10 minuten op het strand en het begon me daar te plenzen, niet normaal meer. Na hier ongeveer 5 minuten in gelopen te hebben, zijn we met soppende schoenen terug naar de auto gegaan om maar een bak koffie te gaan drinken. We kregen van Nicolas een heerlijk bakje koffie met een rusk. Dit is een typische Zuid-Afrikaanse kaak die je in allerlei smaken hebt. Het is de bedoeling dat je die in je koffie doopt anders kost het een paar tandjes (die van Maarten dan, ik kan het wel hebben). Volgens de gids was er de hele dag regen voorspeld en hij zei. wanneers het hier eenmaal gaat onweren het nog wel dagen door kan gaan. Ik denk dat ik vanavond maar een anti-regendansje ga doen.




Gelukkig klaarde het weer na de koffie wat op en we besloten toch maar weer terug te gaan. Mission Rock bestaat uit een heel rotsplateau wat droog komt te staan bij eb. Je vindt hier dan allerlei poeltjes met daarin wat zeediertjes en anemonen. Ook zie je hier verschillende soorten krabbetjes. Nicolas is marinebioloog en wist heel veel te vertellen over allerlei soorten diertjes en wiertjes. Het was een heel leuke en leerzame tocht.

Hier is wel niet zo veel in de poeltjes te zien als in het Olypic National Park in Amerika, maar Nicolas wist ons van het begin tot het einde te boeien. We hadden wel het geluk dat, toen we terug op het strand waren, het droog werd, wel hoorden we het in de verte onweren. Gedurende de rest van onze safari is het droog gebleven, met een waterig zonnetje, maar gelukkig is het niet koud hier.



Op de terugweg is hij nog met ons naar een uitkijkpunt gelopen, waar je een mooi zicht hebt over het iSmangoliso park en de oceaan. We waren rond kwart over twee weer bij onze B&B. Terwijl ik dit verslag tik barst het onweer weer los, maar vandaag hoeven we niets meer een beetje lezen en ontspannen, straks een lekker biertje hier aan de bar en vanavond aan de pizza.

ONS HED IT SLEG!

St. Lucia - dag 10

Vannacht slecht geslapen. We hebben een prima kamer, alleen staat er naast het huis een soort van watertank waarvan de pomp een heel zwaar geluid maakt. Iedere keer als er iemand doucht of doortrekt begint dat ding te brommen. Het bleek dus dat er vannacht om een uur of vier een groep van 10 personen is vertrokken, dus je begrijpt dat er de halve nacht hard gebromd werd naast onze kamer. Ook hebben we vannacht twee keer onweer gehad, het gevolg was dat we vanochtend behoorlijk gaar waren. Even het probleem aan de eigenaar voorgelegd, dat dit brommen dus geen doen was. Hij zou vannacht de pomp uitzetten. Het is nu toch rustig hier. We zullen het zien.

In St. Lucia heeft het al maanden niet geregend en er is een probleem met het water. Het dorpje zit al weken zonder water, al het water wat gebruikt wordt komt uit tanks en wordt apart aangevoerd. Het is zelfs zo erg dat sommige mensen, die in een  hotel  slapen, niet meer kunnen douchen. Wij kunnen dat gelukkig nog wel, alleen werd er gevraagd of we het kort wilden houden.

Vanochtend na een prima Engels ontbijt zijn we naar het strand gelopen. In de straat lag een nog jonge hond, blijkbaar van de buren, dit beest liep dus achter ons aan naar het strand. We raakten hem niet meer kwijt. Het was wel een heel lief beestje. Stonden wij stil dan bleef hij staan enz. De strandwandeling duurde drie uur en al die tijd heeft dat beest met ons meegelopen. Eenmaal bij onze B&B ging hij naar huis.



Na al die weken droogte is het weer toch wel omgeslagen. Na het onweer van vannacht is het vandaag een beetje druilerig weer. Vanochtend op het strand was het grijs, maar wel droog gelukkig. De komende dagen zal de zon dan ook afgewisseld worden met wat regen. We zullen het gaan zien.

We zitten hier aan de Indische Oceaan en het strand hier is groot en mooi  maar er staat ook een heel sterke stroming met meters hoge golven, het wordt dan ook niet aangeraden om hier te zwemmen. Het mooie is dat je vanaf het strand, met een verrekijker, de walvissen in de verte kan zien zwemmen.

Op het strand aangekomen was er nog een Zulu ritueel gaande, we hoorden  gezang en er werd muziek bij gemaakt. Plotseling stonden de dames op en werd  een van hen in de zee gedoopt. Mooi om te zien.




Vanmiddag hadden wij de Hippo & Croc Tour op het programma staan, deze begon om 16:00 uur en vaart door het Estuarium van St. Lucia, dit is een gedeelte van het iSmangaliso Wetland Park. Hier leven heel veel nijlpaarden en er zijn ook krokodillen. Je vaart met een platte boot want het is hier ondiep, door de wetlands heen. Helaas begon het een beetje te miezelen en werd het behoorlijk koud. Het is leuk om deze beesten van heel dichtbij te zien, de boot vaart er best wel dicht langs. Hier in St. Lucia moet je, wanneer je ‘s avonds over straat loopt, ook oppassen voor de nijlpaarden, het komt wel eens voor dat zo’n beest een uitstapje maakt naar de stad. Omlopen geblazen, want de meeste dodelijke ongelukken in Zuid-Afrika vinden plaats door een aanval van een nijlpaard.

 

 


Vanavond hebben wij heerlijk gegeten bij Braza. Ik had een enorm grote portie spareribs (om je vingers bij op te eten zo lekker) en Maarten een heerlijke steak. Alles wordt geserveerd met wat groenten en wat slappe friet, die nauwelijks gebakken is, maar dat is hier normaal. Voor het geld hoef je het hier niet te laten want voor nog geen € 15,-- p.p. eet je luxe, dit is dan inclusief een fles wijn, fooi en behoorlijk grote porties.

St. Lucia - dag 9

Gisteravond na een heerlijk diner weer met de kippen op stok gegaan, want we moesten weer om 5:00 uur op. Om half een werd Maarten wakker van een hoop gekraak en brekende takken, die sprong dus gelijk uit zijn bed. We slapen hier in een tent met de flappen van de gaasramen open vanwege de warmte. Op het moment dat hij uit het raampje keek stond er dus een olifant naast onze tent, er zat dus alleen nog tentdoek tussen ons en de olifant, je kon hem door het tentdoek heen aanraken. Dit was geen maansverduistering maar een olifantsverduistering. Misschien had hij trek in een midnight snack .

Ik had dus niets gehoord, hoe zou dat nu kunnen? Ik lag vast in slaap na de twee glazen rode wijn bij het eten en ik hoor ‘s nachts toch niet zo veel zonder mijn reserve oren. Voor de zekerheid heeft hij mij toch maar wakker gemaakt, zodat we, wanneer het nodig zou zijn, via de achterdeur de tent uit konden gaan. Gelukkig liep de olifant langzaam richting het zandpad.

De volgende ochtend onze tweede verrassing, op de zijkant binnen in de tent zat dus een zwarte schorpioen. Oeps, hoe krijgen wij die nu uit de tent. Voorzichtig een plastic doos op hem gezet, deksel erop en ver buiten de tent losgelaten. We hebben hier geen foto van, want we wilden hem zo snel mogelijk kwijt. Dus maar een foto van internet geplukt.



Vervolgens weer op safari gegaan, het was een rustige rit alleen wat impala’s, nyala’s en drie giraffen gezien, een ervan liep vlak voor de auto langs. Er waren ook nog veel leeuwensporen rondom het kamp, maar de leeuw heeft de gids helaas niet kunnen vinden.  Na deze gegidste safari’s noemen we alle hertjes, dus geen hertjes meer. We hebben weer wat bijgeleerd.



Na de safari zijn we vertrokken naar St. Lucia, onderweg kom je door allerlei dorpjes waar het behoorlijk druk is.



Je ziet hier overal  koeien de weg oversteken, terwijl je hier dus gewoon 120 km per uur mag rijden. De mensen lopen hier ook gewoon op de snelweg en zo af en toe zie je ook een fiets.

We slapen in St.Lucia in Parkers Cottage een Bed & Breakfast. Vanmiddag hoeven we helemaal niets, we gaan een beetje lezen en ik tik dit verslag, even bijkomen van twee drukke dagen in Tembe Elephant Park.

Morgen weer een dag.

Tembe Elephant Park - dag 7

Vanochtend om 9:00 uur vertrokken uit Kosi Bay, we gaan naar het Tembe Elephant Park. Het was maar een ritje van ca. 55 minuten en we waren daar natuurlijk veel te vroeg. Toen wij het park in reden moesten we de auto bij de receptie parkeren om in te checken. Eenmaal buiten moesten we snel het hokje in waar de portier zat, want er kwam een olifant aan. Ongelooflijk nog geen 5 minuten in dit park en we zagen al de eerste olifant die aan kwam lopen. Het beest ging met een noodgang tussen de auto’s door. Jeetje wat is zo'n beest groot.



Hierna werden wij opgehaald en naar de receptie van de lodge gebracht. Je mag hier namelijk niet zelf rijden, het park bestaat alleen maar uit zandweggetjes en is alleen geschikt voor 4 x 4 wagens. We waren dus veel te vroeg, de gasten waren nog niet weg en de tent nog niet schoon. Bij de receptie boden ze aan om ons naar de schuilhut te brengen om daar te wachten tot onze tent klaar was. Wij vonden dit natuurlijk geen probleem en werden met een safariwagen weggebracht naar de schuilhut.

We zagen toen wij aankwamen  twee olifanten een moeder en jong, die beiden aan het drinken waren. Hierna namen ze samen een bad in een plas en gooiden een berg zand over zichzelf heen.



Op een gegeven moment zagen we nog een olifant komen en nog een. Tot er wel negen rond het water liepen. Onze dag kon niet meer stuk.

Om twaalf uur werden we weer opgehaald door onze gids en naar onze tent gebracht. Dit is dus een behoorlijk luxe tent, met een deur en alles erop en eraan. Om twee uur werd de lunch geserveerd en om drie uur moesten we weer klaar staan voor onze avond gamedrive.



We rijden met 6 personen in een open safariwagen ca. 3 uur rond in het park.  De trip begon goed, na een kwartiertje stonden wij oog in oog met een olifant die heel dicht bij de safariwagen kwam.



De rest van de safari eigenlijk alleen maar impala’s en nyala’s gezien en op het laatst nog een neushoorn. Er moeten hier ook nog behoorlijk wat leeuwen zitten, maar die lieten zich helaas niet zien. We hopen dat we morgen een nieuwe kans krijgen.

Morgenochtend om vijf uur op. Om zes uur gaan we weer op pad, nadat we eerst een kop koffie en iets te eten hebben gehad. Dat wordt vanavond dus weer vroeg onder zeil.

Tembe Elephant Park - dag 8

Gisteravond waren we dus al heel snel in slaap. Bij het diner twee glaasjes rode wijn gedronken, ze zijn hier niet kinderachtig met de hoeveelheid je krijgt dus gewoon een glas tot de rand toe gevuld je hoort me niet klagen. Vanochtend ging om vijf uur de wekker, het was nog donker buiten, om halfzes een kop koffie en een geroosterd boterhammetje en om zes uur op pad met de safariwagen. Bij het ontbijt  hoorden we van andere gasten dat er een olifant dwars door het veiligheidshek was binnengedrongen en rond hun tent nr. 14 heeft gelopen, wij hebben nr. 15.

In het begin van de rit zagen we alleen maar impala’s, daar zie je er dus honderden van en wat nyala’s, die hier ook ruim vertegenwoordigd zijn.



Zo reden we wel een uur of twee door. Opeens zagen we heel in de verte een kudde bizons, zelfs met de verrekijker nog te ver weg en drie neushoorns.

Op een gegeven moment hoorde de gids dat er leeuwen gezien waren en draaide om. Dit was dus een groep leeuwinnen met een jong mannetje die zijn grote manen nog niet had. Ze hadden net een impala gevangen en zaten te eten in de bosjes. We hebben hier met een kop koffie en wat rusks (een soort kaak) ruim drie kwartier naar zitten kijken, geweldig om te zien en fijn dat de gids de tijd hiervoor heeft genomen.




Hierna naar het camp want we kregen om 9:00 uur ontbijt. Onderweg zagen we nog wat olifanten. Toen we een stuk verder reden liep er ineens een heel grote olifant voor onze auto. We konden er niet langs dus moesten we er achter blijven rijden tot hij de bosjes inging. Daar had meneer dus even geen zin in. Hij bleef op zijn gemak op het pad lopen, pakte een paar blaadjes, gooide wat zand over zich heen en liep toen weer rustig verder. Wij er dus maar achteraan blijven rijden, af en toe keek hij om alsof hij wilde zeggen, “zijn jullie er nog steeds?” en daar ging hij weer. Na deze olifant drie kwartier gevolgd te hebben verdween hij uiteindelijk in de bosjes.



De olifanten hier zijn Tuskers en deze zijn een stuk groter dan de gewone olifanten in Zuid-Afrika. Het zijn echt joekels van beesten.

Vervolgens zaten wij dus pas om half elf aan het ontbijt en gaan om twee uur weer lunchen, tjonge wat hebben we het slecht.

Vanmiddag de laatste gamedrive gemaakt van deze dag, we hebben weer veel olifanten en wat giraffen gezien. Nu zitten wij bij het kampvuur met een goed glas wijn en een biertje.
Morgenochtend nog een laatste gamedrive en daarna vertrekken we naar St. Lucia.

Dag 3 t/m 6 Mkuze en Kosi Bay

Mkuze, dag 3

We hebben weer internet, dus hier volgt het verslag van dag 3 t/m 5.

Vanochtend uit onze B&B vertrokken met een gekregen koelbox. Wanneer we op de terugweg langs komen mogen we hem weer afgeven. Eerst even flink boodschappen gedaan bij de Spar. Die winkel deed niet onder voor de grootgrutter hier in Nederland. Het assortiment is heel uitgebreid, je hoeft vanuit Nederland dus niets mee te nemen, alleen drop misschien.

Toen op weg naar Mkuze, een reis van ongeveer 4 uur over de snelweg. De reis verliep heel vlot, Het is hier gebruikelijk dat, als je op de snelweg in wilt halen, de auto voor je op de vluchtstrook gaat rijden. Je bedankt hem dan met je hazzard, die laat je even knipperen. Ik ben dus nu bevorderd tot Hazzard Queen en mag iedere keer knipperen met de achterlichten. Het rijden gaat prima zo aan de linkerkant. Je ziet hier op de snelwegen allerlei mensen en dieren lopen. Je gaat met een vaartje van 120 km en opeens zie je koeien en geiten loslopen en oversteken langs de weg. Hier heel gebruikelijk.

Op een gegeven moment moesten we van de weg af richting Mkuze. We hebben het geweten. Allemaal gravel weggetjes met flinke potholes (grote diepe kuilen)  erin. Het schoot niet echt op. Gelukkig stond dit in ons boek vermeld anders was ik toch echt bang dat we totaal verkeerd waren gereden. Na drie kwartier gehobbeld te hebben kwamen wij bij het Mkuze Game Reserve. We hebben hier een safaritent met een keukentje en een braai. De tent is compleet ingericht met een grote koelkast en met een douche en toilet. Geweldig om hier te zitten op je balkonnetje terwijl de hertjes (nyala's) rond je tent lopen.

Om een uur of half 4 zijn wij weer op pad gegaan om te kijken of we wat beesten konden vinden. Het was een geweldige rit. We zagen koedoes, gnoes, impala’s, wat van die bush varkens met die leuke staartjes omhoog (pumbaa uit the lion king), apen en opeens … zagen we midden op de weg een grote neushoorn staan, die langzaam onze kant op kwam. Wij dus in zijn achteruit om hem de ruimte te geven. Wel gezorgd dat we flink op afstand bleven. Het was geweldig om dit grote dier van zo dichtbij te zien.

Na een tijdje gereden te hebben en na nog veel meer 'hertjes' gezien te hebben, begon de zon al aardig te zakken. Het zijn hier allemaal smalle kronkelpaadjes, dus we moesten snel weer terug naar de tent.
Het begon al flink te schemeren toen we plotseling langs de weg een moeder giraffe zagen staan met jong. Wat een mooie statige beesten zijn dat. Helaas werd het steeds donkerder en we konden niet langer blijven kijken.

Het wordt hier wel heel snel donker en om zes uur kan je al geen hand voor ogen meer zien. Je merkt dan dat je in the middle of nowhere zit, geen lichtvervuiling van de industrie, gewoon pikkedonker, met ontelbare sterren aan de hemel.

Bij de tent aangekomen de braai aangestoken en heerlijk gegeten. Tijdens de braai lopen de beesten langs je tent. Die zijn behoorlijk brutaal en laten zich ook niet echt wegjagen.
Straks nog een lekker wijntje en dan vroeg naar bed want morgenochtend om halfzes gaat de wekker weer.


Mkuze, dag 4

Vanochtend om 5 uur wakker geworden. Om kwart over vijf Maarten wakker gemaakt want we gaan al vroeg het park in omdat dit de beste tijd is om wild te zien. We kwamen Geert nog tegen van Safaris op maat, (die is hier met een groepsrondreis en deze loopt precies een dag op ons voor) en hebben hem gevraagd waar de schuilhut was waar je veel dieren kon zien. Dit bleek de KuMasinga schuilhut  te zijn (stond ook in ons roadboek).

Het Mkuze park bestaat eigenlijk uit een geasfalteerde rondweg. de resterende wegen zijn allemaal rots en gravel weggetjes. In het park moet je voorzichtig en rustig rijden, niet alleen om je auto heel te houden, maar ook omdat er opeens een dier uit de bosjes kan springen.

Vanochtend dus om zes uur het park ingereden, je ziet om deze tijd best wel veel dieren, we zagen giraffen, zebra’s, koedoes, antilopen, gnoes, bushpigs en allerlei beesten die ik niet bij naam ken. We zullen in St. Lucia eens een boekje kopen met namen en plaatjes van al die beesten, we noemen nu  elk dier dat op een hertje lijkt  een hertje LOL. De KuMasinga schuilhut ligt midden in een waterplas, hier komen ‘s ochtends vroeg alle dieren om te drinken. Het was een drukte van jewelste en we hebben heel veel dieren gezien. De kers op de taart was toch wel een neushoorn met jong.  We hebben in deze schuilhut echt uren zitten kijken, het was net National Geografic maar dan in het echt. Wat een geweldig plek is dit, een heel goed begin van onze vakantie.

Hierna naar te tent gereden om even te eten en te drinken. Eventjes rust pakken tussen de middag, maar we besloten toch maar weer snel om op pad te gaan. Helaas waren er heel veel dieren die een middagdutje deden en er was niet zo heel veel te zien, op een nijlpaard na die langs de waterkant liep.



We besloten om dan toch nog maar een keer naar de KuMasinga schuilhut te gaan om te kijken of daar ‘s middags ook nog wat te zien is. Het is bij deze hut dan wel niet zo druk met dieren als ‘s morgens vroeg, maar er is nog genoeg activiteit .(We zijn hier in een heel droge periode, dus er is niet veel water in het park en de meeste dieren moeten dan naar deze drinkplaats). We wilden net weg gaan toen we opeens twee giraffen tevoorschijn zagen komen. Heel voorzichtig kwamen ze richting het water, het duurde wel drie kwartier voordat ze genoeg vertrouwen hadden in de omgeving om te gaan drinken. Het is een machtig gezicht als je zo’n groot dier door zijn poten ziet zakken voordat hij met die lange nek bij het water kan. Later hoorden we dat giraffen maar heel weinig drinken soms maar een keer in de drie of vijf dagen, ze halen veel vocht uit de blaadjes die ze eten.

Dit park is echt geweldig, het is rustig, je rijdt dus niet continu achter een andere wagen aan en je ziet voldoende wild. Maarten vond het jammer dat hij geen olifanten heeft gezien, die moeten hier ook zitten maar je kan niet alles hebben, die bewaren we dus voor een volgend park.

Vanavond de braai weer aangestoken en een heerlijk maaltje gemaakt.
Morgen gaan wij naar ons volgende adres, Kosi Bay, maar morgenochtend hebben wij nog de Vijgenboswandeling. Dit is een wandeling van ruim twee uur door de bushbush onder begeleiding van een gewapende ranger. We moeten morgenochtend om zes uur klaar staan bij de receptie en ook de auto ingepakt hebben, dus dat wordt weer erg vroeg op.

Mochten we niet opgegeten zijn door een leeuw dan volgt morgen het verslag van dag 5.

N.b. Dit is echt een geweldig begin van onze vakantie, dit park is mede door de KuMasinga schuilhut een geweldige plek om allerlei beesten te zien die hier komen om water te drinken. Trek hier gerust een aantal uren voor uit, je zal je geen moment vervelen. We hebben hier hele kuddes tegelijk zien drinken, een heel imposant gezicht. Het was Genieten met een grote G.


Kosi Bay, dag 5

Vandaag al weer onze vijfde dag, we hebben het idee dat we hier al veel langer zitten, zoveel hebben we al gezien en gedaan.
Vanochtend om 5.00 uur, ja je leest het goed, opgestaan voor de figforestwalk. Je loopt dan met een gewapende ranger door het vijgenbos.
Deze wandeling begint dus om 6:00 uur met een rit naar het vijgenbos. Hier zijn allerlei heel bijzondere vogels te zien. Voor ons wat moeilijk want wij zijn niet zulke vogelkenners, gelukkig weten we nog wel het verschil tussen een mus en een reiger. Onze mede wandelaars waren heel enthousiast over de verschillende vogels die ze hier zagen. Het was een mooie wandeling, over bruggetjes en door de droogstaande Mkuze rivier.

Na deze wandeling zijn wij in de auto gestapt om naar onze volgende bestemming te rijden, namelijk Kosi Bay. Kosi Bay bestaat uit 4 meren, welke verbonden zijn door kanalen.  Het eerste meer ligt aan zee en is zout, het laatste meer is brak water. We arriveerden rond twee uur in dit park en hebben een heel mooi huisje gekregen met 5 bedden, keukentje, mooie ruime douche en eethoek. Heel luxe maar niet te vergelijken met de vorige locatie midden tussen de dieren.

Om drie uur moesten wij weer klaar staan voor een namiddag boottocht. Deze tocht gaat door de wetlands van Kosi Bay, dit merengebied is omgeven door prachtige wetlands en bossen. We zijn samen met de schipper van deze heel snelle boot het meer opgegaan om daarna door de kanalen naar het volgende meer te varen. Hier hebben wij wat hippo’s (nijlpaarden) gezien en hebben gekeken naar de traditionele visvallen die hier al 700 jaar bestaan. Het was een heel leuke tocht om te doen, we zijn lekker uitgewaaid en hebben weer veel gezien.




Na deze tocht een lekker wijntje in de bar genomen en heerlijk gegeten in het restaurant dat bij dit park hoort. Voor de prijs hoef je het hier niet te laten voor tien euro per persoon heb je hier een hoofdgerecht en dessert met een heerlijk glas Zuid-Afrikaanse wijn. Het is nu 9:30 uur en onze ogen vallen letterlijk dicht, we gaan dus maar snel ons bed opzoeken. Dit heet dus met de kippen op stok gaan .





Kosibay, dag 6
 
Vandaag hoefden we niet zo heel vroeg op. We hebben om 9:00 uur een excursie naar de monding van het Kosi Bay estuarium waar we gaan snorkelen. 
Samen, met nog een Zuid-Afrikaans stel, met de gids op pad gegaan. Onze gids was een invaller, want de echte gids kon vandaag niet. Dit was duidelijk te merken want de tocht ging over allerlei heel slechte zandweggetjes naar het strand. Hij moest aan de lokale bevolking de weg vragen omdat hij even niet meer wist waar hij precies was. Wel wist hij heel veel te vertellen over de omgeving en de visvallen die hier allemaal liggen en deed dit dan ook heel enthousiast.
Op het strand aangekomen konden wij gaan snorkelen. Hij legde aan ons uit dat er overal vis zat en dat we het water dus alleen maar in hoefden te lopen. Na een tijdje allerlei inhammetjes onder water bekeken te hebben was er dus geen vis te zien. Hoe kan dit dan, want gisteren hebben wij nog gesproken met andere mensen, die vertelden ons heel enthousiast over alle mooie vissen die ze gezien hadden.


Van Safari's op Maat hebben wij een heel mooi boek meegekregen, met daarin een plattegrond van dit gebied en ik herinnerde mij dat de snorkelplek ergens anders moest zijn. We zijn dus een stuk verder de lagune ingelopen tot aan de bergen, die de barrière met de zee vormen, en inderdaad daar bij de rotsen en oesterbanken zwommen de mooiste vissen. We zagen een koraalduivel, heel veel murenes, maanvissen zo groot als een ontbijtbordje en nog honderden vissen in alle kleuren van de regenboog. Het leek net of je in een zoutwater aquarium aan het rondzwemmen was.




Bij de lunch hebben wij de andere gasten, die teleurgesteld aan de kant stonden, verteld waar de snorkelplek was en ze stoven letterlijk weg. Ze waren heel blij dat ze toch nog konden genieten van al het moois onder water. Na afloop trakteerden ze ons nog op een lekker glaasje wijn.
Vanavond nog eten hier en morgenochtend een beetje uitslapen. We hoeven pas ruim na het ontbijt weer op pad en gaan dan naar het Tembe  Elephant Park.